W Polsce najbardziej rozpowszechnionym rodzajem paliw stosowanych do celów grzewczych są paliwa stałe. Duża popularność i praktyczna przydatność różnych postaci paliw stałych wynika z ich wysokiej kaloryczności, dużej podaży na rynku oraz stosunkowo niskiej ceny.
Do najczęściej stosowanych w praktyce paliw stałych zalicza się paliwa kopalne i biopaliwa. Podstawowe paliwa stałe kopalne (nieodnawialne) obejmują:
- węgiel kamienny
- węgiel antracytowy
- węgiel brunatny
- torf
Paliwa stałe stanowią Źródło energii cieplnej uzyskiwanej podczas procesu ich spalania tj. jednoczesnego zachodzenia różnych procesów termochemicznych – odparowania wilgoci, odgazowania, pirolizy i utleniania. Celem realizacji procesu spalania jest uzyskanie najwyższego efektu egzotermicznego w postaci ciepła oraz maksymalnego stopnia przemian substancji organicznej paliwa do CO2 i H2O.
Ilość generowanego ciepła oraz poziom emisji zanieczyszczeń w istotny sposób zależą od zastosowanej technologii (techniki) spalania. Obecnie najbardziej zaawansowaną technologię spalania paliw stałych. Ze względu na różnorodność stosowanych paliwa stałych jak i ich postać oraz odmienne właściwości fizykochemiczne.
Węgiel kamienny stanowi skałę osadową pochodzenia roślinnego, zawierającego 75-97% pierwiastka węgla, powstałą głównie w karbonie (era paleozoiczna – około 360 mln lat temu), ze szczątków roślinnych, które bez dostępu tlenu, pod wpływem wysokiego ciśnienia i temperatury uległy uwęgleniu.